Auschwitz

23 juli 2018 - Kraków, Polen

Hallo iedereen,

Vandaag was t dan zover, de dag die zoveel eng werd gevonden als naar uit werd gekeken. Auschwitz. Eerst vroeg opstaan, een paar gestreste minuten omdat de bus ruim 10min te laat was en we gingen twijfelen of 't bedrijf wel echt was. Maar na een doodsenge en onprettige rit van 1,5uur waren we er dan. Eerst door vliegveld achtig beveiliging en dan begon t echt. Met een Engelse tourguide gingen we eerst langs de gebouwen op om daarna een aantal gebouwen ook daadwerkelijk in te gaan. Erg indrukwekkend allemaal. Vooral de verhalen van individuelen uit t kamp maakten de tour erg levendig. Helaas is en blijft t een museum/monument wat betekende dat t echt heel erg druk was waardoor je je gids niet altijd kon verstaan ondanks koptelefoons aangesloten op haar microfoon en wat toch wel wat af doet aan de belevenis wanneer er aan alle kanten aan je geduwd wordt. Maar de exposities en verhalen werden er zeker niet minder indrukwekkend om! We hebben bergen met afgeschoren haar gezien van vrouwen die aankwamen in 't kamp, hieraan verdienden de Nazi's geld door het als rauw materiaal te verkopen. Ook was er een vitrine met lege potten, deze bevatten de chemicaliën die door de warmte van de lichamen in de gaskamer werd omgezet tot gas waarna iedereen stikte in 10-20min. Er waren maar 10 potten van minder van samen 30 PLN zo'n €7,50 om 3000 mensen te vermoorden. Ook koffers met namen en adressen erop waaronder een aantal met "Holland". Ook hebben we ovens gezien waar de lichamen daarna, door mede gevangenen, in werden geschoven. Later kregen we te horen dat veel hiervan gewoon wegwaaide uit de "graven" die ervoor gemaakt waaren, waardoor de hele omgeving soort van bedekt is met as van overledenen, dit was een erg vervelend idee wanneer je daar in de wind liep.
Na Auschwitz zelf stapten we weer in de bus om naar het tweede Auschwitz kamp te gaan, Birkenau. Wat is dat groot! Over 500 gebouwen geloof ik met 6 gaskamers en crematoria, in tegenstelling tot de 2 in Auschwitz. Eerst liepen we natuurlijk langs de alom bekende spoorlijn waarnaast een wagon neergezet was in 2009 door de zoon van een van de overledenen van 't kamp. Hierna naar de resten van de opgeblazen crematoria, deze zijn een week voor de liberate van 't kamp vernietigd. De laaste zelfs 1 dag ervoor. Het stond ook een monument daar geplaatst door een van de survivors in herdenking aan dat we allemaal een verantwoordelijkheid hebben dit nooit meer te laten gebeuren. Geschreven in 23 talen. Na dit gezien te hebben en er een tijdje bij stil te hebben gestaan zijn we naar de barakken gegaan. Eerst een faciliteiten barak en vervolgens een domitry. Uitleggen is moeilijk, daar staan en je voorstellen hoe 't was was al een hele opgave. Maar zeker indrukwekkend en heel mooi verteld door onze gids. Ze had hart voor wat ze vertelde en heeft mandy en mij echt geïnspireerd. "Wij zijn de toekomst, de survivors komen allemaal aan 't einde nu en het is onze taak om het verleden niet te vergeten en te zorgen voor een betere toekomst. ", zei ze (dit is losjes gequote, was een drukke indrukwekkende dag en niet alles zal 100% logisch zijn of soms beetje door elkaar, sorry)
Hierna volgde weer een akelige rit terug naar Krakau waarna we even hebben gerust en later lekker even samen ergens zijn wezen eten.
Mandy heb ik gevraagd om ook een stukje te schrijven want ik weet dat ze sommige dingen anders heeft ervaren als ik. Ze wil dit wel doen maar had er vandaag geen energie meer voor over. Dus deze houden jullie tegoed. Wilde alleen even duidelijk maken dat dit mijn (Sanne's) ervaring is en deze op de meeste dagen gedeeld word door Mandy maar vandaag niet helemaal.

Slaap lekker iedereen

Foto’s

7 Reacties

  1. Eddie:
    23 juli 2018
    Wat een mooi en indrukwekkend verhaal. Ik ben ook ooit in een ander concentratiekamp geweest. Dat doet echt wat met je.
  2. Eddie:
    23 juli 2018
    Dank je,voor je openhartige mening,weer een mooi verslag. Rust voldoende en maak plezier.
  3. Mama:
    24 juli 2018
    Wauw.....zeer indrukwekkend xxxxx
  4. Joke/Joop:
    24 juli 2018
    Heel indrukwekkend. Nu weer op naar de vrolijke dingen. Vee plezier xxx
  5. Anette v Dulm:
    24 juli 2018
    He meiden,
    Wat een verhaal. Deze dag zal veel emotie geven en met jullie allebei doen.
    Goed om het van je af te schrijven, zeker doen!
    Rust vandaag lekker een beetje uit.
    Dikke knuffel pap en mam
  6. Oma:
    24 juli 2018
    Hallo meisjes wat een verhaal, dat moet zeker niet vergeten worden. Want vrede op deze wereld is niet vanzelfsprekend. Onze voorouders hebben veel geleden metdeoorlog. En nog denk ik weleens zijn de mensen van nu alles vergeten ,
    .? De oorlog is nog lang niet de wereld uit . Laten we hopen dat de mensenopstaan om toch met elkaar een betere wereld te maken en niet te vergeten. Knuffels oma
  7. Opa en Oma van Dulm:
    24 juli 2018
    Ben in gedachten met jullie mee gegaan ook wij hebben met verbazing naar de verhalen geluisterd je kan je niet indenken dat er mensen bestaan hebben die zo wreed waren.
    Daarom is het goed dat jullie als jonge mensen proberen dit te blijven vertellen zodat dit niet weer gebeurd.Helaas zijn er nog zoveel oorlogen op de wereld vooral waar geloven mee spelen. Zorg goed voor elkaar en geniet van wat nog komen ga. xxx